اسکیزوفرنی چیست و چگونه درمان می شود

اسکیزوفرنی از جمله بیماری‌های روانی است و یک درصد از جمعیت جهان به این بیماری مبتلا هستند. امکان ابتلا به این بیماری در تمام سنین وجود دارد ولی شایع‌ترین سن ابتلا به آن را ۱۵ تا ۳۰ سالگی عنوان کرده‌اند.

مبتلایان به اسکیزوفرنی معمولا نیاز به خدمات مستمر روانپزشکی و  دارو درمانی دارند. در فرد مبتلا به اسکیزوفرنی فعالیت ذهنی، روانی و اجتماعی دستخوش تغییر می‌شود.

در مرحله حاد بیماری فعالیت‌های هیجانی، رفتاری و فکری عملکرد طبیعی خود را از دست می‌دهند. درمان به موقع همراه با حمایت‌های خانوادگی عملکردهای روانی بیمار را حفظ کرده و در بازگشت توانایی‌های روانی او موثر واقع می‌شود. به عنوان مثال دانش آموزی که مبتلا به اسکیزوفرنی است، به طور موقت انگیزه تحصیلی خود را از دست می‌دهد و اشتغالات ذهنی او را وادار به انزوا طلبی و رفتارهای غیرعادی می‌کند. این حالت با درمان به موقع رفع می‌شود.

علت بیماری اسکیزوفرنی چیست؟

اصولا هر نوع بیماری در اثر اختلال عملکرد طبیعی یک یا چند سیستم بدن بروز می‌کند. در اسکیزوفرنی، سیستمی که مختل می‌شود دستگاه عصبی مرکزی و به ویژه مغز است. اما متاسفانه تاکنون علت دقیق و چگونگی این تغییرات به دقت روشن نشده است. در توجیه و تفسیر علل این تغییرات دلایل مختلفی براساس دیدگاه‌های متفاوت ابراز شده است.

اما آنچه که مورد توافق عمومی است این اختلال در افراد مستعد و تحت تاثیر عوامل مختلف زیستی، روانی و اجتماعی رخ می‌دهد. از عوامل زیستی ژنتیک، توارث، اختلالات ساختاری مغز، عفونت‌ها، سوء تغذیه، بیماری‌های دوران بارداری مادر، صدمات زایمانی، حوادث و ضربه‌های مغزی، تغییرات مربوط به انتقال دهنده های عصبی، هورمون‌ها و … را می‌توان نام برد.

حوادث دردناک، استرس‌های روزمره، خانواده دارای مشکل و شرایط محیطی، فقر و بیکاری نیز به ترتیب از عوامل روانی و اجتماعی موثر در بروز علایم اسکیزوفرنی هستند. همچنین این بیماری در کسانی بیشتر مشاهده می‌شود که در بستگان درجه یک آنها یعنی برادر، خواهر، پدر و مادر بیماری مشابه وجود داشته باشد. اما این به معنی ابتلا قطعی کسی که با فرد مبتلا رابطه نسبی (خونی) دارد، نیست.

صدمات زایمانی مانند فشار بر سر هنگام زایمان، طولانی شدن مدت زایمان، کم خونی مغز نوزاد و اختلال تنفسی بعد از زایمان از عوامل مهم آسیب‌پذیری است. ابتلای مادر باردار به برخی از عفونت‌های ویروسی می‌تواند جنین وی را مستعد به این بیماری کند.

تغذیه نامناسب و ناکافی در ماه‌های اول بارداری نیز می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به اعصاب جنین وارد آورده و او را مستعد بیماری کند. چنین عواملی فرد را مستعد بیماری کرده و فشارهای روانی نیز شروع بیماری را تسهیل می‌کند.

علائم بیماری اسکیزوفرنی چیست؟

توهم و هذیان جزو شایع ترین علائم بیماری هستند که نسبت به دارو درمانی واکنش خوبی نشان می دهند. با این حال یک سری علائم منفی در این بیماران وجود دارد که دارو تاثیری روی آنها ندارد مانند بی رغبتی در انجام فعالیت های روزانه خود، کاهش مشارکت اجتماعی و کاهش کیفیت زندگی. در واقع اسکیزوفرنی یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات روانی محسوب می شود و  دوره ی درمان آن تقریبا سی سال است.

درمان

• دارو درمانی
• مداخلات کاردرمانی و روانشناسی

کاردرمانی در اسکیزوفرنی (ارزیابی و درمان)

اسکیزوفرنی یک بیماری پیچیده است که بیش از یک میلیون از مردم جهان را متاثر کرده است. تاثیر آن بر توانایی های عملکردی فرد می تواند مخرب باشد البته اغلب بیماران اسکیزوفرنی علاوه بر این ناتوانی در عملکردشان عکس العمل های بد افراد جامعه را در مقابل خود تجربه می کنند.

بیشتر بیماران اسکیزوفرنی م یتوانند به زندگی هدف دار و مفید هدایت شوند اما در صورتی که درمان گسترده و همیشگی باشد. دانستن آسیب شناسی اصلی بیماری، توانای های کار با فرایند گروه، و میل و رغبت بیماران اسکیزو فرنی برای موفقیت آمیز بودن مداخله ضروری است

مداخلات درمانی کاردرمانی

گروه درمانی در بیماران اسکیزوفرنی بسیار شایع است و بستگی به مدل درمانی استفاده شده دارد اما در این مطلب بحث محدود به نقش کاردرمانگر است. باید اذعان کرد رویکردهای درمانی مختلفی وجود دارد و روش های مختلفی ممکن است با کاردرمانی هم پوشانی داشته باشد و یا ارزیابی و درمان خاصی که صرفا در کاردرمانی دیده می شود به کار ببرد. برای بعضی از بیماران کاردرمانگران ممکن است نقش هایی ورای نقش اصلی خود داشته باشند بنابراین با این وصف از مداخله، این نیازهای بیمار است که خدمات مورد نیاز را مشخص می کند.